پروتز پارسیل؛ مناسب برای جای خالی چند دندان + عکس و قیمت

پروتز پارسیل یکی از بهترین روش ها برای پر کردن جای خالی دندان هاست! قطعا از دست دادن دندان ها چه یک دندان چه تمام آن، می‌تواند تأثیری عمیق بر کیفیت زندگی بگذارد. شاید در نگاه اول، تنها ظاهر لبخند تحت تأثیر قرار بگیرد، اما در واقع موضوع فراتر از زیبایی است.

مشکلاتی مانند سختی در جویدن، اختلال در تلفظ برخی حروف، فشار بیش ازحد به دندان‌های باقی مانده و حتی تحلیل تدریجی استخوان فک، تنها بخشی از پیامدهای بی‌توجهی به جای خالی دندان‌هاست. در چنین شرایطی، اگر هنوز چند دندان طبیعی سالم در دهان وجود داشته باشد، یکی از مؤثرترین روش‌های درمانی، استفاده از پروتز پارسیل یا همان دندان مصنوعی پارسیل است.

پروتز پارسیل، نوعی پروتز متحرک و غیرتهاجمی است که بدون نیاز به جراحی یا آسیب به دندان‌های باقی مانده، فضای خالی دندان‌های ازدست رفته را پر می‌کند. این درمان به‌ویژه برای افرادی مناسب است که به هر دلیل نمی‌توانند ایمپلنت انجام دهند، یا به دنبال راهکاری سریع‌تر و مقرون به صرفه‌تر هستند. در این مقاله، به‌طور کامل و بر پایه شواهد علمی، به بررسی ویژگی‌ها، انواع، مزایا، معایب، قیمت و شرایط استفاده از دندان مصنوعی پارسیل خواهیم پرداخت. هدف ما این است که با زبانی روشن و صادقانه، اطلاعات کافی و کاربردی برای تصمیم گیری بهتر را در اختیار شما قرار دهیم تصمیمی که می‌تواند تعادل را به عملکرد دهان و لبخندتان بازگرداند.

پروتز پارسیل چیست و از چه اجزائی تشکیل شده است؟

پروتز پارسیل، نوعی دندان مصنوعی متحرک جزئی است که برای پر کردن جای خالی چند دندان ازبین رفته در یک فک طراحی می‌شود. بر خلاف دندان مصنوعی کامل که برای تمام دندان‌های فک است، پارسیل فقط برای پر کردن جای خالی بیش از سه دندان کاربرد دارد و لثه را پوشش می‌دهد و باقی ساختار دهان را دست نخورده باقی می‌گذارد. این ویژگی باعث می‌شود که درمان، هم سریع‌تر و ساده‌تر باشد و هم برای بیمار کمتر خسته کننده باشد.

کاربرد اصلی این پروتز زمانی است که هنوز تعدادی از دندان‌های طبیعی در دهان وجود دارند و می‌توان از آن‌ها برای حمایت مکانیکی و پایداری پروتز استفاده کرد. به زبان ساده، پروتز پارسیل مانند یک پل متحرک عمل می‌کند که بر پایه دندان‌های سالم اطراف تکیه می‌زند و فضای خالی را با دندان‌های مصنوعی پُر می‌کند.

از نظر ساختاری، یک پروتز پارسیل معمولاً از این اجزا تشکیل می‌شود:

1. پایه یا فریم اصلی:
   این قسمت می‌تواند از جنس آکریلیک (پلاستیکی) یا فلزی (معمولاً آلیاژ کروم کبالت) ساخته شود. در مدل‌های فلزی، فریم بسیار نازک، مستحکم و سبک است و باعث می‌شود پروتز راحت‌تر در دهان قرار گیرد و فشار کمتری به لثه‌ها وارد شود. در مدل‌های ترموپلاستیک، از مواد انعطاف پذیر استفاده می‌شود که ظاهری طبیعی‌تر دارند.
2. دندان‌های مصنوعی:
   بر روی پایه، دندان‌هایی از جنس آکریلیک یا کامپوزیت تعبیه می‌شود که از نظر رنگ، اندازه و فرم با دندان‌های طبیعی فرد هماهنگ می‌شوند. این بخش‌ها، همان قسمت‌هایی هستند که فضای خالی را پُر می‌کنند و عملکرد جویدن و زیبایی را بازمی‌گردانند.
3. گیره‌ها یا کلاسپ‌ها (Clasps):
   برای اینکه پروتز به درستی در دهان بنشیند و هنگام صحبت یا جویدن جابجا نشود، از گیره‌هایی استفاده می‌شود که به دندان‌های طبیعی مجاور متصل می‌گردند. این گیره‌ها در انواع فلزی یا ترموپلاستیک طراحی می‌شوند و اگر به درستی ساخته شوند، در ظاهر لبخند کمتر دیده می‌شوند.
4. اتصالات نرم یا پشتیبان (در برخی مدل‌ها):
   در برخی پروتزهای پارسیل، برای راحتی بیشتر و تطابق بهتر با لثه، از مواد نرم‌تر در قسمت‌های در تماس با بافت نرم استفاده می‌شود. این اتصالات از وارد شدن فشار بیش‌ازحد به لثه جلوگیری می‌کنند.

در مجموع، پروتز پارسیل یک راهکار علمی، مهندسی شده و دقیق است که با تکیه بر چند دندان طبیعی، به بازیابی عملکرد دهان و لبخند کمک می‌کند. ظاهر طبیعی، قابلیت جابجایی آسان و عدم نیاز به جراحی از جمله ویژگی‌هایی است که این نوع دندان مصنوعی را برای بسیاری از بیماران تبدیل به گزینه‌ای محبوب کرده است.

قیمت پروتز پارسیل در سال 1404

قیمت پروتز پارسیل در سال ۱۴۰۴ بسته به نوع طراحی، جنس پایه و تعداد دندان‌های جایگزین‌شده متغیر است. به‌طور کلی، پروتز پارسیل یکی از گزینه‌های مقرون به صرفه‌تر نسبت به درمان‌هایی مانند ایمپلنت یا بریج محسوب می‌شود و معمولاً هزینه آن برای بیماران با بودجه‌های مختلف قابل تنظیم است.

عواملی مانند استفاده از پایه فلزی یا آکریلیک، وجود گیره‌های فلزی یا ترموپلاستیک همرنگ لثه، مهارت لابراتوار و محل کلینیک می‌توانند قیمت نهایی را تغییر دهند. در سال ۱۴۰۴، به‌طور تقریبی هزینه ساخت پروتز پارسیل از چند میلیون تومان برای مدل‌های ساده تا مبالغ بالاتر برای نسخه‌های مقاوم‌تر و زیباتر متغیر خواهد بود. برای دریافت برآورد دقیق، ارزیابی حضوری توسط دندان‌پزشک ضروری است، زیرا وضعیت دهان و دندان هر فرد و نوع طراحی موردنیاز می‌تواند بر هزینه نهایی تأثیر مستقیم داشته باشد.

پروتز پارسیل بسته به نوع و جنس، بین 5 تا ۱۸ میلیون تومان در سال 1404 متغیر است.

انواع پروتز پارسیل

پروتز پارسیل تنها یک مدل و یک نوع نیست. همانطور که ساختار دهان هر فرد منحصر‌ به فرد است، نیازهای عملکردی، زیبایی ظاهری و مالی بیماران نیز متفاوت است. خوشبختانه علم دندانپزشکی طی سال‌های اخیر پیشرفت زیادی کرده و امروزه انواع متنوعی از دندان مصنوعی پارسیل در دسترس است که می‌توان بر اساس شرایط بیمار، مناسب‌ترین گزینه را انتخاب کرد.

در این بخش، با سه نوع رایج و کاربردی پروتز پارسیل آشنا می‌شویم:

۱. پروتز پارسیل آکریلیک (رزینی) اقتصادی و قابل انعطاف برای شروع درمان

این نوع پارسیل، رایج‌ترین و ساده‌ترین مدل است. پایه آن از جنس آکریلیک ساخته می‌شود که روی آن دندان‌های مصنوعی از همان جنس قرار می‌گیرند. گیره‌های نگهدارنده معمولاً فلزی هستند و به دندان‌های طبیعی مجاور متصل می‌شوند.

پروتز آکریلیک معمولاً برای درمان‌های موقتی، بیمارانی با بودجه محدود، یا افرادی که منتظر ایمپلنت یا درمان نهایی هستند، انتخاب می‌شود. مزیت اصلی این مدل، قیمت پایین‌تر و ساخت سریع‌تر آن است. البته باید در نظر داشت که دوام آن نسبت به سایر مدل‌ها کمتر بوده و ممکن است حجیم‌تر به‌نظر برسد.

۲. پروتز پارسیل فلزی (با فریم کروم-کبالت) بادوام، سبک و حرفه‌ای

در این نوع، پایه اصلی پروتز از فلز کروم-کبالت ساخته می‌شود؛ فلزی بسیار سبک، مقاوم و زیست سازگار که برای دهان ضرری ندارد. فریم فلزی، نازک‌تر از آکریلیک است و در نتیجه راحت‌تر در دهان قرار می‌گیرد و کمتر باعث احساس سنگینی یا ناراحتی می‌شود.

پروتز پارسیل فلزی معمولاً انتخاب اول برای افرادی است که قصد دارند چندین سال از پارسیل استفاده کنند و به دنبال ثبات، راحتی و دوام بالا هستند. تنها نکته منفی این مدل، گاهی نمایان شدن گیره‌های فلزی هنگام لبخند است که ممکن است برای برخی افراد آزاردهنده باشد.

۳. پروتز پارسیل ترموپلاستیک ظاهری زیبا با راحتی بیشتر

مدل‌های فلکسیبل یا ترموپلاستیک، نسل جدیدی از پروتزهای پارسیل انعطاف پذیر هستند که از موادی خاص و بدون فریم فلزی ساخته می‌شوند. این پروتزها به دلیل نرمی و انعطاف بالا، تطابق بهتری با شکل دهان و لثه دارند و در عین حال ظاهری طبیعی‌تر ارائه می‌دهند.

در این مدل، گیره‌ها از همان ماده پایه ساخته می‌شوند و همرنگ لثه هستند؛ به همین دلیل از نظر ظاهری کمتر دیده می‌شوند و لبخند طبیعی‌تری ایجاد می‌کنند. این نوع پروتز معمولاً برای افرادی مناسب است که زیبایی اولویت اصلی آنهاست یا با فریم‌های فلزی احساس راحتی نمی‌کنند.

انتخاب نوع پروتز پارسیل به چه عواملی بستگی دارد؟

دندانپزشک با بررسی وضعیت استخوان فک، تعداد دندان‌های باقی مانده، سلامت لثه‌ها و البته بودجه و ترجیح بیمار، مناسب‌ترین نوع را پیشنهاد می‌دهد. در بسیاری از موارد، ممکن است بیمار بین دو گزینه مردد باشد. در چنین شرایطی، تجربه دندان پزشک و مشاوره دقیق می‌تواند نقش تعیین کننده‌ای در رضایت نهایی ایفا کند.

نحوه نصب دندان مصنوعی پارسیل

برای بسیاری از افراد، شنیدن عبارت «نصب دندان مصنوعی» ممکن است با تصورات نادرستی همراه باشد؛ شاید تصوری از یک روند پیچیده، دردناک یا حتی جراحی. اما خبر خوب این است که نصب پروتز پارسیل در بیشتر موارد، فرآیندی ساده، بدون جراحی و با حداقل میزان ناراحتی انجام می‌شود. این روش درمانی بیشتر به یک فرآیند دقیق و مرحله به مرحله شباهت دارد که هم از نظر عملکردی و هم از نظر ظاهری، به‌گونه‌ای طراحی می‌شود تا با دهان و دندان‌های باقی مانده بیمار تطابق کامل داشته باشد.

مراحل نصب دندان مصنوعی پارسیل به‌طور معمول به این شکل انجام می‌شود:

۱. معاینه و ارزیابی اولیه:

در این مرحله، دندان پزشک وضعیت کلی دهان، سلامت دندان‌های باقی مانده، لثه‌ها و فضای خالی دندان‌ها را بررسی می‌کند. گاهی نیاز است دندان‌های خراب کشیده شوند یا قبل از نصب پارسیل، درمان‌های اولیه مانند جرم‌گیری یا ترمیم انجام شود. انتخاب نوع پروتز (آکریلیک، فلزی یا فلکسیبل) نیز در همین جلسه انجام می‌شود.

۲. قالب گیری دقیق از دهان:

یکی از مهم‌ترین مراحل، قالب گیری است. این کار با استفاده از مواد مخصوص انجام می‌شود تا فرم دقیق لثه‌ها، دندان‌های سالم و فضای بی‌دندانی ثبت شود. قالب تهیه شده به لابراتوار فرستاده می‌شود تا بر اساس آن، پروتز به‌صورت کاملاً شخصی سازی شده ساخته شود.

۳. تست اولیه یا مرحله پیش نمایش:

پس از آماده شدن قالب اولیه، ممکن است نمونه‌ای آزمایشی از پروتز ساخته شود تا روی دهان بیمار تست شود. در این مرحله، دندانپزشک از نظر تطابق، زیبایی، راحتی و نحوه قرارگیری دندان‌ها بررسی لازم را انجام می‌دهد. هرگونه اصلاح موردنیاز، پیش از ساخت نهایی اعمال می‌شود.

۴. نصب نهایی و آموزش استفاده:

پس از آماده سازی پروتز نهایی، زمان قرار دادن آن در دهان می‌رسد. پروتز پارسیل معمولاً با استفاده از گیره‌هایی که به دندان‌های طبیعی متصل می‌شوند، در جای خود تثبیت می‌شود. این گیره‌ها به‌گونه‌ای طراحی شده‌اند که بدون آسیب به دندان‌های کناری، نگهداری مطمئنی فراهم کنند.

دندانپزشک در این مرحله مطمئن می‌شود که بیمار بتواند دهان خود را ببندد، صحبت کند و غذا بخورد بدون اینکه پروتز حرکت اضافی داشته باشد. در صورت نیاز، تنظیمات جزئی انجام می‌شود تا راحتی کامل حاصل گردد.

۵. آموزش مراقبت و پیگیری‌های بعدی:

پس از نصب، بیمار نحوه برداشتن و گذاشتن پروتز، روش‌های تمیز کردن و نحوه نگهداری صحیح را آموزش می‌بیند. معمولاً توصیه می‌شود طی چند هفته اول، مراجعات پیگیری برای بررسی تطابق دقیق با دهان انجام شود. در صورت ایجاد زخم، حساسیت یا احساس لقی، تنظیمات مجدد انجام خواهد شد.

در مجموع، نصب دندان مصنوعی پارسیل یک فرآیند تدریجی اما بسیار قابل کنترل است که بدون نیاز به جراحی، لبخند و کارایی دهان را بازمی‌گرداند. بسیاری از بیماران در کمتر از چند هفته، به راحتی با پروتز جدید خود سازگار می‌شوند و کیفیت زندگی‌شان به‌طور محسوسی بهبود می‌یابد.

مزایا و معایب پروتز پارسیل

پروتز پارسیل، برای بسیاری از افراد راه حلی قابل اعتماد و مؤثر است؛ اما مانند هر روش درمانی دیگر، مزایا و محدودیت‌های خاص خود را دارد. آگاهی از این نکات می‌تواند به شما کمک کند تصمیمی آگاهانه و متناسب با نیازها و انتظاراتتان بگیرید. این مقایسه، نه از سر تبلیغ، بلکه بر اساس واقعیت‌های بالینی و تجربه بیماران نوشته شده است.

مزایای پروتز پارسیل

1. حفظ دندان‌های باقی مانده:
   یکی از بزرگ‌ترین مزایای پروتز پارسیل این است که به‌جای تراش دادن دندان‌های سالم (مانند بریج) یا انجام جراحی (مانند ایمپلنت)، از همان دندان‌های باقی مانده برای تکیه و پشتیبانی استفاده می‌شود. این موضوع باعث حفظ ساختار طبیعی دهان می‌شود.
2. قیمت مقرون به صرفه:
   از نظر اقتصادی، پروتز پارسیل نسبت به ایمپلنت یا بریج گزینه‌ای بسیار ارزان‌تر است. به‌ویژه برای افرادی که چند دندان خود را از دست داده‌اند اما توانایی پرداخت هزینه‌های بالا را ندارند، دندان مصنوعی پارسیل راهکاری منطقی و قابل دسترس محسوب می‌شود.
3. نصب سریع و بدون جراحی:
   برخلاف روش‌هایی که نیاز به جراحی و زمان بهبودی دارند، پارسیل بدون عمل جراحی نصب می‌شود و فرآیند ساخت آن در بسیاری از موارد کمتر از چند هفته طول می‌کشد.
4. افزایش کیفیت زندگی:
   پروتز متحرک جزئی باعث بهبود عملکرد جویدن، وضوح گفتار و زیبایی لبخند می‌شود. بسیاری از بیماران پس از نصب پروتز، احساس می‌کنند دوباره بخشی از زندگی عادی خود را به‌دست آورده‌اند.
5. امکان برداشتن و تمیز کردن آسان:
   قابل جا به جایی بودن پروتز پارسیل، مزیتی مهم برای بیماران مسن یا کسانی است که توانایی مسواک زدن دقیق را ندارند. پروتز به راحتی برداشته می‌شود و با برس و شوینده مخصوص قابل تمیز کردن است.

معایب و محدودیت‌های پروتز پارسیل

1. احساس جسم خارجی در دهان
   در هفته‌های ابتدایی استفاده، بسیاری از بیماران احساس می‌کنند که «چیزی اضافه» در دهانشان وجود دارد. این احساس با گذشت زمان و عادت عضلات دهان معمولاً برطرف می‌شود، اما ممکن است کمی آزاردهنده باشد.
2. گیره‌های فلزی و زیبایی ظاهری
   در برخی مدل‌ها، گیره‌هایی که پروتز را به دندان‌های کناری متصل می‌کنند، ممکن است هنگام لبخند زدن یا صحبت کردن دیده شوند. اگر زیبایی لبخند برایتان اولویت بالایی دارد، شاید نیاز به انتخاب نوعی از پارسیل با گیره‌های همرنگ لثه یا مدل‌های فلکسیبل داشته باشید.
3. دوام کمتر نسبت به ایمپلنت
   پروتز پارسیل معمولاً بین ۵ تا ۷ سال دوام دارد و پس از آن ممکن است نیاز به تعویض یا اصلاح داشته باشد. در مقایسه با ایمپلنت که معمولاً برای سال‌های طولانی طراحی می‌شود، این یک نکته قابل توجه است.
4. احتمال لقی یا جابه‌جایی در برخی موارد
   اگر پروتز به‌درستی طراحی نشده باشد، یا بیمار از آن مراقبت نکند، ممکن است هنگام جویدن غذاهای سفت کمی جابه‌جا شود یا احساس لقی ایجاد شود. مراجعه منظم به دندان‌پزشک و تنظیمات دوره‌ای این مشکل را به حداقل می‌رساند.
5. نیاز به مراقبت روزانه
   اگرچه تمیز کردن پروتز پارسیل آسان است، اما نیاز به توجه و نظم دارد. باقی‌ماندن غذا یا جرم روی پروتز، هم برای سلامت دهان مضر است و هم عمر پروتز را کوتاه‌تر می‌کند.

در مجموع، پروتز پارسیل راه‌حلی متعادل میان عملکرد، هزینه و راحتی است. اگرچه این روش بدون ایراد نیست، اما برای بسیاری از بیماران، به ویژه کسانی که به دنبال درمانی بدون جراحی و در عین حال کاربردی هستند، انتخابی منطقی و مؤثر به‌شمار می‌رود.

اگر همچنان بین گزینه‌های درمانی مردد هستید، مشاوره با یک دندانپزشک آگاه و باتجربه می‌تواند مسیر تصمیم گیری را برایتان شفاف‌تر کند.

نکات مهم در مراقبت از پروتز پارسیل

نگهداری درست از پروتز پارسیل، فقط عمر پروتز را بیشتر نمی‌کند؛ سلامت لثه‌ها و دندان‌های باقی مانده را هم حفظ می‌کند. مراقبت اصولی یعنی تمیزکاری منظم، استفاده از شوینده مناسب و مراجعه دوره‌ای برای تنظیم یا ریلاین. در ادامه راهنمای نحوه مراقبت و تمیز کردن پروتز پارسیل را باهم میخوانیم:

1. شست و شوی روزانه، اما بدون خمیر دندان:
   هر شب پروتز پارسیل را با برس مخصوص پروتز و شوینده غیرساینده تمیز کنید. خمیر دندان‌های رایج ساینده‌اند و سطح آکریلیک را خش دار و جرم گیری بعدی را سخت‌تر می‌کنند.
2. مرطوب نگهداشتن پروتز در شب:
   شب‌ها پروتز را از دهان خارج کنید و در آب ولرم یا محلول مخصوص نگهداری پروتز قرار دهید. این کار از خشکی، تغییر شکل و بوی نامطبوع جلوگیری می‌کند و ریسک استوماتیت قارچی را کاهش می‌دهد.
3. مراقبت از گیره‌ها و فریم فلزی:
   گیره‌های فلزی یا ترموپلاستیک را آرام تمیز کنید و هرگز آن‌ها را خم نکنید. استفاده از سفیدکننده‌های حاوی کلر به فریم فلزی آسیب می‌زند؛ برای پروتزهای فلزی از محلول‌های مخصوص بدون کلر استفاده کنید.
4. شستوشوی دهان، نه فقط پروتز:
   قبل از گذاشتن پروتز، لثه‌ها، زبان و کام را به‌آرامی با مسواک نرم ماساژ دهید. دندان‌های پایه مجاور را دقیق مسواک بزنید تا خطر پوسیدگی و التهاب لثه کاهش یابد.
5. آب داغ ممنوع:
   آب داغ آکریلیک را تغییر شکل می‌دهد و تطابق پروتز پارسیل را برهم می‌زند. همیشه از آب ولرم استفاده کنید و پروتز را دور از منابع گرما نگه دارید.
6. استفاده محتاطانه از دهان شویه:
   دهان شویه‌های بدون الکل برای بافت‌های دهانی ملایم‌تر هستند. اگر پزشک کلرهگزیدین تجویز کرد، طبق مدت توصیه شده استفاده کنید تا لکه و تغییر طعم ایجاد نشود.
7. استفاده کم و کنترل شده از چسب پروتز:
   چسب پروتز می‌تواند در موارد لقی خفیف کمک کننده باشد، اما جای تنظیم حرفه‌ای را نمی‌گیرد. هر شب چسب باقی مانده را کاملاً پاک کنید و در صورت وابستگی روزانه، برای ارزیابی و ریلاین مراجعه کنید.
8. رعایت غذا خوردن:
   اوایل از غذاهای نرم شروع کنید و به تدریج سراغ بافت‌های سفت‌تر بروید. لقمه‌های کوچک، جویدن دوطرفه و پرهیز از خوراکی‌های بسیار چسبناک، ثبات پروتز را بیشتر می‌کند.
9. مراقب علائم هشدار باشید:
   زخم نقطه‌ای، درد ماندگار، بوی بد دهان یا قرمزی منتشر لثه، نشانه نیاز به تنظیم است. خوددرمانی با سوهان یا چاقو ممنوع؛ هر تغییر باید در کلینیک انجام شود.
10. مراقب پروتز باشید:
    هر بار که پروتز را می‌شویید، این کار را بالای سینکِ آب گرفته یا با حوله ضخیم انجام دهید تا در صورت افتادن نشکند. ضربه حتی اگر موضعی باشد، می‌تواند باعث ترک‌های مویی در پروتز شود.
11. معاینات دوره‌ای و ریلاین:
    به‌طور معمول هر شش تا دوازده ماه برای بررسی تطابق، جرم گیری و ریلاین احتمالی مراجعه کنید. تغییرات طبیعی استخوان فک به مرور باعث لقی می‌شود و با ریلاین اصلاح می‌گردد.
12. سیگار و خشکی دهان:
    تنباکو ریسک التهاب لثه و استوماتیت قارچی را بالا می‌برد. آبرسانی مناسب و تحریک بزاق با جرعه‌های آب، خشکی دهان را کاهش می‌دهد و چسبندگی پروتز پارسیل را بهتر می‌کند.
13. نشستن پروتز با مواد خانگی:
    سرکه و جوش شیرین برای همه انواع پروتز مناسب نیستند و می‌توانند به فریم یا آکریلیک آسیب بزنند. اگر شوینده مخصوص ندارید، فقط آب ولرم و برس نرم استفاده کنید تا تهیه محلول مناسب ممکن شود.
14. بهداشت کودکان و حیوانات خانگی:
    پروتز را دور از دسترس کودکان و حیوانات نگه دارید. جویدن پروتز توسط حیوان خانگی یکی از شایع‌ترین علل تخریب ناگهانی است.
15. برنامه ریزی برای سازگاری شخصی:
    اوایل، ساعات استفاده را به‌تدریج افزایش دهید و برای تمرین گفتار، بلند خواندن را امتحان کنید. اگر بعد از یک تا دو هفته همچنان ناراحت هستید، وقت تنظیم مجدد است.

در یک جمله، مراقبت مؤثر از پروتز متحرک جزئی یعنی تمیزکاری علمی، نگهداری مرطوب شبانه، پرهیز از مواد ساینده و تنظیم دوره‌ای. این عادات ساده، دوام پروتز پارسیل را بیشتر می‌کند، رنگ و براقی آن را حفظ می‌کند و از لقی و التهاب لثه پیشگیری خواهد کرد. اگر سوالی درباره شوینده مناسب یا نیاز به ریلاین دارید، یک معاینه کوتاه می‌تواند مشکل شما را رفع کند.

موارد استفاده از پروتز پارسیل

همانطور که در ابتدای مقاله اشاره کردیم پروتز پارسیل زمانی پیشنهاد می‌شود که چند دندان از یک فک از دست رفته باشد و چند دندان طبیعی سالم برای پشتیبانی از پارسیل باقی مانده باشد. هدف از این روش فقط پر کردن فضای خالی نیست؛ بلکه بهبود جویدن، جلوگیری از جابه جایی دندان‌های مجاور و حفظ زیبایی لبخند نیز از جمله مواردی است که با دندان مصنوعی پارسیل به دست می‌آید. تصمیم نهایی بعد از معاینه کامل لثه، ارزیابی دندان‌های پایه و بررسی شرایط پزشکی شما گرفته می‌شود.

از دست دادن سه دندان یا بیشتر

وقتی در یک فک چند دندان از دست رفته، در حالیکه دندان‌های کناری سالم هستند، دندان مصنوعی پارسیل بهترین گزینه است. پروتز متحرک جزئی با تکیه بر دندان‌های باقی مانده فضاها را پُر می‌کند و عملکرد جویدن را برمی‌گرداند.

جایگزینی اقتصادی و غیرجراحی به‌جای ایمپلنت

اگر به‌دلیل محدودیت مالی، بیماری‌های سیستمیک، مصرف برخی داروها یا تحلیل شدید استخوان فک امکان کاشت ایمپلنت وجود نداشته باشد، پروتز پارسیل راهکار مطمئن و کم هزینه‌تری است. این انتخاب برای سالمندان یا بیمارانی که توان جراحی ندارند، منطقی‌تر است.

راه حل موقت تا درمان قطعی (پارسیل موقت)

در مواردی که برنامه ایمپلنت یا درمان‌های بازسازی طولانی مدت دارید، پارسیل موقت تا زمان تکمیل درمان استفاده می‌شود. این کار اجازه می‌دهد بدون اختلال در گفتار و غذا خوردن، دوره انتظار را راحت‌تر طی کنید.

حفظ موقعیت دندان‌های کناری و پیشگیری از جا به جایی

پس از از دست رفتن دندان، دندان‌های مجاور به‌تدریج به سمت فضای خالی کج می‌شوند و دندان مقابل به سمت آن فضا رویش بیش‌ازحد پیدا می‌کند. پروتز پارسیل مانند یک نگهدارنده عمل می‌کند و از این تغییرات ناخواسته جلوگیری می‌کند.

بازسازی لبخند در نواحی قدامی (جلویی)

وقتی یک یا چند دندان جلویی از دست رفته‌اند، پارسیل با طراحی ظریف و گیره‌هایی که در دید نیستند، ظاهر طبیعی‌تری ایجاد می‌کند. مدل‌های انعطاف پذیر برای بیمارانی که زیبایی اولویت آنهاست، انتخاب بهتری هستند.

بهبود جویدن و گفتار در کمترین زمان

اگر به دنبال بازگشت سریع‌تر کارکرد دهان هستید، پروتز پارسیل با زمان ساخت کوتاه، به شما کمک می‌کند زودتر به رژیم غذایی متعادل برگردید و تلفظ حروف نیز واضح‌تر شود.

گزینه مناسب در سنین کمتر از رشد کامل فک

ایمپلنت قبل از تکمیل رشد اسکلتی معمولاً توصیه نمی‌شود. برای جوانانی که چند دندان را در اثر ضربه یا پوسیدگی از دست داده‌اند، پارسیل موقت تا پایان رشد انتخاب ایمن‌تری است.

پر کردن نواحی انتهایی فک با محدودیت‌های آناتومیک

وقتی سینوس ماگزیلا پایین آمده یا عصب فکی نزدیک است و امکان جراحی‌های پیشرفته وجود ندارد، پارسیل می‌تواند بدون دستکاری وسیع، فضای بی‌دندان را جبران کند.

جایگزینی انعطاف پذیر برای افرادی با لثه حساس

در بیمارانی که به فریم فلزی حساسیت زیبایی یا حسی دارند، پارسیل انعطاف پذیر (Flexible) با گیره‌های همرنگ لثه، پذیرش و راحتی بیشتری ایجاد می‌کند.

نیاز به درمان قابل برگشت و قابل تنظیم

اگر ترجیح می‌دهید درمان برگشت پذیر باشد و در آینده امکان ارتقا به ایمپلنت یا بریج را داشته باشید، پروتز پارسیل انتخابی هوشمندانه است. این پروتز قابل تنظیم، تعمیر و ریلاین است و با تغییرات تدریجی استخوان فک تطبیق داده می‌شود.

نکته مهم: برای استفاده موفق از پروتز پارسیل، وجود چند دندان پایه سالم و پایدار ضروری است. در صورت بیماری لثه فعال، پوسیدگی‌های گسترده یا بهداشت دهان ضعیف، ابتدا باید درمان‌های پایه مانند جرم گیری، ترمیم و تثبیت لثه انجام شود. پس از آن، انتخاب نوع پروتز آکریلیک، فلزی یا انعطاف‌پذیر با توجه به اولویت‌های شما و ارزیابی بالینی انجام می‌شود.

اگر می‌خواهید بدانید کدام نوع پروتز پارسیل برای شرایط دهان شما مناسب‌تر است، یک معاینه کوتاه همراه با عکس رادیوگرافی می‌تواند پاسخ دقیقی به شما بدهد.

سوالات متداول

1. پروتز پارسیل چقدر طول می‌کشد تا آماده شود؟
   معمولاً بین ۱ تا ۳ هفته، بستگی به نوع پروتز و تعداد جلسات قالب گیری و تست دارد.
2. آیا استفاده از پروتز پارسیل دردناک است؟
   در روزهای اول ممکن است کمی فشار یا زخم ایجاد شود، اما با تنظیماتی که دندان پزشک انجام میدهد برطرف می‌شود.
3. عمر مفید پروتز پارسیل چقدر است؟
   بین ۵ تا ۷ سال، اما با مراقبت مناسب و ریلاین دوره‌ای ممکن است بیشتر هم دوام بیاورد.
4. آیا با پروتز پارسیل می‌توان غذاهای سفت خورد؟
   بهتر است از غذاهای خیلی سفت یا چسبناک پرهیز کنید و لقمه‌ها را کوچک‌تر بگیرید.
5. تمیز کردن پروتز پارسیل چگونه انجام می‌شود؟
   با برس مخصوص پروتز و شوینده غیرساینده انجام میشود و اینکه هر شب باید پروتز را خارج کنید و کاملا بشویید.
6. پروتز پارسیل لق می‌زند، چه کار باید کرد؟
   باید به دندانپزشک مراجعه کنید تا ریلاین یا تنظیم انجام شود. استفاده طولانی از پروتز لق باعث زخم لثه می‌شود.
7. آیا پروتز پارسیل باعث پوسیدگی دندان‌های کناری می‌شود؟
   اگر بهداشت دهان رعایت نشود، بله. مسواک و نخ دندان برای دندان‌های پایه ضروری است.
8. فرق پروتز پارسیل با بریج چیست؟
   بریج ثابت است و معمولاً نیاز به تراش دندان‌های مجاور دارد، ولی پارسیل متحرک است و دندان‌ها تراش نمی‌خورند.
9. آیا پروتز پارسیل برای جوانان مناسب است؟
   بله، مخصوصا اگر فک هنوز کامل رشد نکرده یا به عنوان جایگزین موقت تا ایمپلنت استفاده شود.
10. هزینه پروتز پارسیل چقدر است؟
    بسته به نوع و جنس، بین 5 تا ۱۸ میلیون تومان در سال ۱۴۰۴ متغیر است.

پر کردن جای خالی دندان‌ها با پروتز پارسیل

پروتز پارسیل، برای بسیاری از بیماران پلی میان نیاز فوری به جایگزینی دندان‌های از دست رفته و محدودیت‌های مالی یا پزشکی است. این پروتز متحرک جزئی، با تکیه بر دندان‌های سالم باقی‌مانده، نه تنها عملکرد جویدن و گفتار را بهبود می‌بخشد، بلکه مانع جا به جایی دندان‌های مجاور و تغییر فرم صورت می‌شود.

در طول این مقاله با انواع پروتز پارسیل، مراحل نصب، مزایا و معایب، موارد استفاده، مراقبت‌های لازم و هزینه‌ها آشنا شدیم. آنچه اهمیت دارد، این است که انتخاب نوع پروتز و طراحی آن باید بر اساس معاینه دقیق، وضعیت سلامت دهان و اولویت‌های شخصی بیمار انجام شود.

اگرچه پروتز پارسیل کامل‌ترین راه حل موجود نیست و محدودیت‌هایی مانند نیاز به تنظیم دوره‌ای یا عمر کوتاه‌تر نسبت به ایمپلنت دارد، اما در بسیاری از شرایط، بهترین گزینه ممکن است. با رعایت بهداشت روزانه، مراجعه منظم به دندانپزشک و انتخاب نوع مناسب، می‌توان از این پروتز برای سال‌ها با رضایت و آسودگی استفاده کرد.

در نهایت، تصمیم گیری درباره استفاده از دندان مصنوعی پارسیل باید نتیجه گفت‌وگویی شفاف میان شما و دندانپزشک‌تان باشد؛ گفت‌وگویی که نیازها، محدودیت‌ها و اهداف شما را در نظر بگیرد تا بتوانید لبخند و کارایی دهان خود را دوباره به دست آورید.